Bruiloftsmaal Mt.20 (start 2003)

OVERWEGING BIJ DE STARTVIERING 2003 BIJ MT. 22

(de gelijkenis van het bruiloftsmaal)

Misschien herkent U het volgende wel: je moet naar een verjaardag toe…en daar gaat het eigenlijk al fout bij dat woordje "moeten". Dan schuif je je stoel aan in de kring en je krijgt een kopje koffie aangeboden. Natuurlijk ook vlaai: keuze uit drie soorten. Met de vlaai in de ene hand en de koffie in de andere is het lastig drinken en zeker een hand geven als er nog iemand voorbij komt, lukt niet goed. De gastheer en - vrouw voor wie je gekomen bent, hebben het er druk mee: tweede kopje inschenken. Gebaksvorkjes afwassen want die komt iedereen tekort. Je ziet dat zo aan en raakt aan de praat met je buren over de vakantie of je nieuwste aankoop, maar ook dat gesprek stokt want je gaat niet altijd op vakantie en de nieuwste aanwinsten zijn toch ook al weer gauw besproken en er expres iets nieuw voor kopen… daarvoor is de portemonnee toch ook weer te klein. Dan komen de drankjes, de nootjes en de kaas. Gastheer en - vrouw nog steeds druk doende. Soms valt het gesprek stil, want wat moet je nog zeggen tegen die mensen, die je alleen op deze verjaardag ziet. Nu is stilte niet verkeerd. Soms kan die weldadig zijn zoals op zondag in onze kerken, maar dit is een andere stilte: ongemakkelijk en akelig. Je luistert naar drie andere gesprekken tegelijk en op tijd gaat iedereen zijns weegs. Ondanks de goede verzorging is deze bijeenkomst nooit echt een feest geworden. Verjaardagsvisite is een beter woord.

Feesten is een levenskunst, die je maar moeilijk kunt leren. Nee dan vroeger: een bruiloft in een schoongemaakte koeienstal: een "monika" en dan dansen muziek en wat drank. Buurten op zo'n feest werd er niet gedaan, want daar namen ze door de week hun tijd voor, maar wel zingen en dansen en zo van alles meer.

Sommige jongeren kunnen dat net zo. Muziek -misschien voor de ouderen iets te hard nu - maar ook dansen, niet stijl - maar hip hop of house of wat dan ook. Het kan niet laat genoeg worden, net als in de koeienstal. Uit je dak of uit je bol gaan. Zo heette dat vroeger niet, maar nu wel.

Ook Jezus spreekt over een feest als Hij voor de zoveelste keer wil uitleggen waar het rijk van God op lijkt: op een bruiloftsfeest. En dan gaat het niet om een hoop stoelen in een kring, maar om een uitgelaten feest, waar mensen zich niet ongemakkelijk voelen, maar waar gefeest wordt en gedanst, waar niet alleen de gastheer en - vrouw sjouwen, maar waar iedereen gastheer en - vrouw is voor elkaar. Het rijk van God is een prachtig feest. Geen stoelen, een kopje koffie en verplichte gesprekjes, maar vrijheid, onbezorgdheid en verbondenheid met elkaars wel en wee.

Dat vieren we ook vandaag in onze jaarlijkse startviering. Het feest van het rijk van God waar we niet op hoeven te wachten tot we het loodje leggen. Maar al te dikwijls wordt dat feest uitgesteld en weggeschoven in het verleden en vandaag de dag nog steeds. Nee… Jezus is hartstikke duidelijk over Zijn rijk: Het begint vandaag en steeds weer opnieuw en ook tijdens deze startviering.

We zijn allemaal heel verschillende mensen: groot en klein; dik en dun; luidruchtig en stil en noem maar op en op zoek naar het rijk van God, naar die bruiloft waar het goed toeven is, waar je niet op je stoel hoeft te blijven zitten, maar waar je mag dansen of zingen, waar je er mag zijn zoals je bent: als je uit je dak wilt gaan, maar ook als je een ander steunt om met de rollator bij het buffet te komen.

Het rijk van God, waarin we zelf gastheer en gastvrouw zijn met heel dichtbij ons allemaal die ene grote gastheer/vrouw: God zelf die ons draagt en houvast biedt, die ons uitdaagt en inspireert. Het rijk van God: we gaan er de komende tijd weer volop werk van maken in onze gemeenschap en we mogen in gedachten houden dat het een feest is en dat we onze kerk mogen laten lijken op het rijk van God, waar liefde te vieren is. Er is maar één voorwaarde stond er op het einde van het evangelie: Het is niet van moeten!!! Kom zelf binnen met geloof en vertouwen in je hart. Samen gaan we er weer in staan in het komende werkjaar in onze fijne Antonius/ Lidwina gemeenschap. Amen.