De laatste tijd wordt er op de TV veel gesproken over de dood. De EO rijdt door het land met een doodskist boven op de imperial. Bekende Nederlanders worden zo geconfronteerd met de dood. Voor veel mensen is dat erg schokkend. Het is niet een onderwerp waar je Graag met iedereen over praat. In een ander programma werd de vraag gesteld, hoeveel mensen er nog geloofden in een leven na de dood. Dat blijkt toch nog 40% te zijn. Maar het aantal is duidelijk afgenomen. Want alle aandacht is gericht op het leven nu. Daarvan moet je genieten. De dood moet je ver van je houden. En wat er na de dood komt, is voor velen het definitieve einde. Er is geen vervolg. Geen stiekem leven op een andere planeet. Er is geen hemel en geen hel. Grote godsdiensten vinden dat een koude constatering. Zij geloven dat de dood wel het einde is van menselijk leven, Maar niet het definitieve einde. Gelovige mensen vinden dat ons leven overgaat in handen van God. Ons leven hier op aarde is voorbij, Maar voor God is niet alles voorbij. Bij God mogen wij delen in zijn heerlijkheid. Hoe dat is en hoe wij ons dat moeten voorstellen Is voor ons een groot geheim. In de bijbel kun je vaak lezen dat ons leven hier op aarde Niet opweegt tegen de toekomstige heerlijkheid. Daar geloof ik in en dat geeft mij houvast. Dat geeft mij ook een goed gevoel tegenover hen die zijn overleden. Natuurlijk vind ik het heel erg dat mijn ouders en schoonouders Zijn gestorven, mijn zwagers en een schoonzus die nog geen 50 was. Maar ik heb een goed gevoel dat zij nu delen in Gods heerlijkheid. Een dankbare herinnering blijft over. Zij hebben niet vergeefs geleefd. Mijn ouders hebben alles gedaan, hard gewerkt, Om alle kinderen op hun plaats te krijgen. En het is wonderlijk genoeg gelukt. En daar ben ik trots op! Ik heb het nog steeds moeilijk met de dood van mijn schoonzus. Gegrepen door een auto. Zij had een donor-codicil. Je durft het bijna niet te zeggen: toch niet tevergeefs. Hoeveel liefde en trouw hebben onze dierbare overleden Niet gegeven. In kleine kring, maar soms ook voor veel mensen. Een lieve oma, een fijne opa. Zij waren er steeds; hadden altijd belangstelling. Klein- kinderen waren dol op hen. Met een dankbaar gevoel kijk ik naar de foto van mijn ouders, Als ik de woonkamer een goede beurt geef. Niet tevergeefs, denk ik dan. Vandaag gedenken wij alle gestorvenen. In het bijzonder, zij die dit jaar overleden zijn. Beide schriftlezingen spreken ons moed in. Het boek van de Wijsheid laat ons zien Dat mensen al lang geleden geloofden Dat rechtvaardigen in Gods hand zijn. Want die ene God laat ons niet in de steek. Marcus, de evangelist, laat ons duidelijk zien Dat Jesus echt gestorven is. Hij stierf aan het kruis. Ook hij heeft de dood ondergaan. Maar Marcus, de evangelist, laat ons ook even weten, Dat Jesus werkelijk Gods Zoon is. Een mens zoals God gewild heeft. Even verderop zegt Marcus, dat Jesus nu zit Aan de rechterhand van God. Hij mag nu zijn in Gods heerlijkheid. En allen die voor hem en na hem zijn gestorven Mogen ook komen in Gods glorie. Daar zal God ons maken tot wie wij bedoeld zijn. Dat is het einde zonder einde.