×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 201 niet laden
Ik denk dat ik binnenkort toch maar met pensioen moet gaan. Niet omdat ik deze week 65 ben geworden, de meeste normale mensen gaan op deze leeftijd met pensioen, maar de reden is een andere. Voorbije week was er een groepje kinderen van de stap-voor-stap-groep bij elkaar en het ging daarbij over heiligen, i.v.m. het feest van vandaag.
Er werd gevraagd of ze enkele heiligen konden noemen. En toen zei een van hen: de pastoor. Als dat van je gezegd wordt, wordt het tijd dat je met pensioen gaat. Nu is het natuurlijk de vraag of kinderen enig idee hebben van wat een heilige eigenlijk is, maar dat geldt ook voor volwassenen. Weten wij wat een heilige eigenlijk is?
Het is immers een titel met een heleboel lagen, een heleboel betekenissen. Naar een paar van die betekenissen wil ik samen met u even kijken. In de kerkelijke traditie is een heilige iemand die zeker in de hemel is en daar als onze voorspreker bij God kan functioneren.
Ze moeten om heilig verklaard te worden eerst een paar wonderen doen om te bewijzen dat ze ook echt in de hemel zijn. Hoe meer wonderen, hoe groter de heilige, hoe dichter zij bij God staan. Heel de geschiedenis door hebben mensen dit prachtig gevonden, een hulpje boven kan nooit geen kwaad. Eerlijk gezegd zegt dit beeld van heilige mij niet zoveel.
Een heilige is voor mij veel meer een gewone mens die hier en nu een beetje hemel op aarde schept, die iets goeds uitstraalt, die op de een of andere manier licht is voor mensen. En het wonder dat zij doen is niet iets spectaculairs maar wel dat zij het leven wat warmte en kleur geven juist ook waar velen niet meer geloven dat het kan. Het hoeven geen volmaakte mensen te zijn, niemand is volmaakt, maar wel gewone mensen met fouten en gebreken die toch de hemel een beetje laten oplichten voor mensen om hen heen.
Dat zijn heiligen en een titel hebben ze niet nodig, en gelukkig zijn er heel veel van die heiligen, ook in onze samenleving, onopvallend, onbekend, ze timmeren niet aan de weg, niet vereerd, maar wel geliefd bij mensen met wie zij het leven delen.
Een heilige wordt ook vaak gezien als iemand die op heldhaftige wijze zijn geloof beleefd heeft. Hier kun je aan de martelaren denken en aan anderen die een soort vrijwillig martelaarschap zochten in een leven vol verstervingen en boetedoeningen. Daar zitten best heel bijzondere mensen bij, mensen voor wie je alleen maar grote bewondering kunt hebben, maar er zitten ook een stel fanatiekelingen bij waarbij je de nodige vraagtekens kunt zetten bij hun heiligheid. Het zijn in elk geval heiligen waar je niets mee kunt.
Dan heb ik veel meer bewondering voor mensen die in deze tijd trouw blijven aan hun overtuigingen wat anderen ook zeggen, mensen die tegen de stroom in durven gaan ook al is met de stroom mee veel en veel gemakkelijker. En die mensen zijn er gelukkig nog volop, ook al lijkt het tegendeel soms het geval te zijn.
Er wordt ook wel gezegd: heiligen zijn mensen die een voorbeeld zijn voor ons, voor heel de gemeenschap. En pastoors die tussen Overloon en Stevensbeek 80 rijden in plaats van de toegestane 60 zijn geen goed voorbeeld, dus niet heilig. Maar er zijn ook een heleboel officiële heiligen die ik echt niet als voorbeeld kan zien. Er zijn er een heleboel waarvan ik denk: zo wil ik beslist niet leven.
Maar mensen die een voorbeeld zijn moeten we veel dichter bij huis zoeken We kennen allemaal wel mensen van wie we zeggen: dat is een fijne mens, dat is een goede mens, op die of die wil ik wel een beetje lijken. Bijna iedereen heeft wel trekken in zijn leven die navolging verdienen. Bijna iedereen heeft wel fouten en gebreken die dus geen navolging verdienen.
Als ik bij het voorbereiden van een uitvaart bij een familie kom om te praten over hun overleden vader of moeder, of partner, dan wordt er vooral over hun goede kanten gepraat, de dingen waar men bewondering voor had en heeft, waarden en normen die men ook in eigen leven waar wil maken.  De voorbeelden voor ons leven zitten niet in de hemel, die leven in ons midden als we er maar naar willen kijken. De heiligen in de hemel komen we misschien later nog wel eens tegen, nu kunnen we voorbeeldige mensen ontmoeten in onze eigen familie, in onze gemeenschap, mensen die we persoonlijk kennen of gekend hebben.
Allerheiligen is het feest van alle goede mensen van verleden en heden en bij die gemeenschap van heiligen horen ook wij, moeten we ook willen horen.