Dezer dagen voelen wij ons allemaal uitgenodigd
mee op te stappen in de stoet van de kleinen en de eenvoudigen,
naar de plaats waar de Liefde weer onder ons komt wonen.

En voor wie goed toekijkt, gebeuren er dan wondere dingen:
Licht wordt ontstoken in onze koude duisternis,
een kind wordt geboren in ons oude mensenwereld
en over onze aarde, die al die oorlogen moe is,
weerklinkt uit Gods genadevolle hemel een vredeslied.
Gods Liefde komt weer wonen in ons mensenhart.

Het wondere is dat Hij niet komt als een machtige heerser,
maar als een teder Kind dat Zijn armen uitnodigend openspreidt.
Zo is onze God.
Met Kerstmis laat Hij ons nog het meest van al aanvoelen
dat Hij niet dwingt, geen schrik aanjaagt, niet domineert,
maar liefdevol uitnodigt, zoals een kind doet.
Een pasgeboren kind is nu eenmaal hulpeloos en zwak
en het heeft geen enkel uiterlijke macht
om mensen tot iets te dwingen.
Alleen heeft een kind het fantastisch vermogen,
gewoon door er te zijn,
mensen tot een sterke liefde uit te nodigen.
Zie eens tot welk een overgave en edelmoedige zorg
allen worden gebracht,
die rond het wiegje van een pasgeborene komen staan:
ouders, grootouders, familie, kennissen, buren en vrienden.
In al zijn hulpeloosheid weet een kind
bij velen een warme liefde te wekken,
velen ertoe te brengen ervoor te kiezen
om graag en edelmoedig hun liefde te tonen.
Daarom juist koos God ervoor als Kind geboren te worden.

Wij hebben er soms moeite mee om Hem zo te aanvaarden.
Want soms zouden wij liever een God hebben
die alles eens ondersteboven gooit
en een wereld maakt zonder oorlogen, zonder haat.
Van zo'n ‘afgod’ dromen wij soms.
Maar dan zou die God een dwingende albeheerser zijn
en zouden wij, mensen, robots zijn zonder vrije wil.
Maar onze God die geboren wordt als een weerloos Kind,
is het duidelijkste teken
dat Hij Liefde wil zijn die niet dwingt of verplicht,
maar steeds uitnodigt tot vrije overgave en gulle edelmoedigheid.
En wie op die manier ingaat op Zijn uitnodiging
werkt vanuit persoonlijke overtuiging en bezieling mee
aan de vermenselijking van onze wereld,
zodat Gods Rijk op aarde groeit.
Hij vraagt van ons vooral meer vrede.
Meer vrede in ons gezin, in onze familie,
op ons werk, in onze vriendenkring
Wat meer vrede, liefde en tederheid
tegenover diegenen met wie wij dagelijks samenleven.

Het moet ons toch ook wel verwonderen
dat God op deze dag niet op de eerste plaats
de machtigen der aarde aanspreekt,
de grootindustriëlen, de invloedrijken van onze wereld
die in paleizen wonen.
Neen, het is het hart van ons, eenvoudige mensen,
dat wordt aangesproken
En ons hart is nu juist geen kraaknet paleis.
Het gelijkt eerder op een arme stal.
Het is er niet overal even proper
en er zijn duistere hoekjes die wij liever verborgen houden.
Maar het merkwaardige is nu
dat God juist daar, en nergens anders,
in ons hart, zoals het nu is, weer wil geboren worden.
Het is omdat alleen vanuit de vrije keuze van een mensenhart
de liefde meer kans kan krijgen in onze wereld.

Mogen wij dan vandaag volledig vervuld worden
van de deugddoende vrede van dit Kind,
waarin wij herkennen dat God, die Liefde is,
weer wil geboren worden
onder ons, dankbare en vrije mensen.

Zalig Kerstfeest!