Zoeken... en vinden...

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

Niemand heeft de wijsheid in pacht. Wijze mensen weten dat beter dan wie ook. Als ze toch wijs zijn, dan zijn ze het geworden door op zoek te gaan naar antwoorden op de vragen waaraan ons bestaan zo rijk is: de zin van leven en dood, de onbekende toekomst, de juiste levensweg, de goede organisatie van de samenleving, de waarheid omtrent God enzovoort.

Vanouds zijn zoekende mensen gefascineerd door de sterrenhemel. Astrologie is een van de oudste ‘wetenschappen', maar ze blijft actueel. Die wijzen uit het Oosten waren blijkbaar een soort astrologen. Ze hadden, naar eigen zeggen, ‘een ster gezien'. Die bracht hen naar een welbepaalde plaats in de mensenwereld. Daar moesten ze zoeken. Het antwoord op de grote vragen van het leven staat niet in de sterren geschreven. Wie het daar wil vinden, zoekt letterlijk te ver. De sterren verwijzen naar de aarde, naar de plaats waar de Redder van de wereld geboren is. Maar ook dit teken aan de sterrenhemel volstond niet. De wijzen hadden niet genoeg aan hun eigen observaties. In Jeruzalem aangekomen, gingen ze inlichtingen inwinnen bij mensen die hopelijk meer wisten. En wat deden die? Die gingen de Schriften onderzoeken, want daarin staat wat God gedaan heeft en nog zal doen.

Verschillende draden komen hier samen en vormen evenzoveel kostbare aanwijzingen voor wie, in welke tijd dan ook, wijs wil leven: zelf op zoek gaan naar de waarheid en daar alles voor overhebben, de signalen in de werkelijkheid met aandacht registreren en onder leiding van bekwame mensen zoeken naar de betekenis van de Schriften. Dat laatste kan uitgebreid worden tot het geheel van onze geloofstraditie.

Naar het schijnt, zijn wij allemaal zoekende mensen. Zeker op religieus vlak is ‘zoekend zijn' welhaast een statussymbool. Dat alleen al kan volstaan om er alleszins mee door te gaan. Dus moet je vooral vermijden dat je... vindt! Een Franse filosoof die zich zowat gespecialiseerd heeft in het doorprikken van modewoorden, merkte eens schamper op dat het voornaamste ongemak met de waarheid is: als je ze zoekt, vind je ze ook! Het verhaal van de wijzen uit het Oosten is er een van zoeken én vinden. En dat is eigenlijk het christelijk verhaal zonder meer. Christenen zijn niet alleen zoekende mensen, ze hebben ook gevonden! Betekent dit dat ze alles weten? Neen, natuurlijk niet. Maar het betekent op zijn minst dat ze nu weten waar ze verder moeten zoeken. Of, met een kleine woordspeling: dat ze nu weten wie ze moeten ‘bezoeken'.

De wijzen boden kostbare geschenken aan: een blijk van dank voor het kostbare dat zij gekregen hadden. Daarna moesten ze via een andere weg terug naar huis. Zou dat kunnen betekenen dat dat bezoek hun levensweg voorgoed veranderd had?

O ja, één vraag heb ik nog niet aangeraakt. Is dat toen echt zo gebeurd? Antwoord: het gebeurt sedertdien voortdurend.