Kies voor het beste ...

Beste vrienden,

Kunnen jullie zich een metser voorstellen die er zomaar blindelings op los metst? Natuurlijk kunt u zich dat wel voorstellen. Het is niet zo moeilijk om een muur op te trekken zonder erbij na te denken waar er een venster moet komen, waar er een nis moet worden uitgespaard, of waar er een uitbouw voorzien is. Je kan je dat inderdaad wel voorstellen. Maar ik zou het huis dat daaruit ontstaat niet willen zien- en het zeker ook niet willen betalen. Wanneer bouwvakkers tijdens het werk hun hoofd en hun verstand niet gebruiken, dan moet je er ook niet verbaasd over zijn wanneer er ergens een venster werd vergeten. Wanneer een metser niet af en toe stopt om het bouwplan te raadplegen, dan krijg je uiteindelijk niet het gewenste resultaat – of toch zeker niet datgene wat de architect zich heeft voorgesteld.

Het nauwkeurig bestuderen van het bouwplan, en dat niet alleen bij het begin, maar telkens weer, controleren na elk afgewerkt segment en nauwkeurig de plannen bestuderen om je een duidelijk beeld te kunnen vormen over de moeilijkheden die het volgende segment bevat, overleggen welke gereedschappen er vandoen zijn om het werk tot een goed einde te kunnen brengen. Dat zijn allemaal voortdurende vereisten opdat een werk zou kunnen lukken.

Ik ben ervan overtuigd dat het ook juist dat is wat Jezus ons, in het Evangelie van vandaag, duidelijk wil maken. Maria zit daar gewoon, ze laat even alles liggen en bestudeert het bouwplan. Want ook ons leven heeft een bouwplan. En dat is soms nog moeilijker te lezen als de plannen en ontwerptekeningen op een bouwwerf. Je hebt er je enorm veel oefening en vakkennis voor nodig. Je moet weten wat de verschillende tekens en aanduidingen betekenen en je moet het plan grondig bestuderen of je mist misschien net het detail waar het op aankomt

Dat doet Maria, ze onderbreekt haar werk en wordt stil, ze keert in zichzelf en laat Jezus haar opnieuw de richting tonen. Dat is nodig, dat is even belangrijk als het bestuderen van het bouwplan op een grote werf. En dat is, volgens mij, het enige wat Jezus ons in het Evangelie van vandaag zegt. Wat Hij niet zegt, en dat mogen we zeker niet verkeerd begrijpen: Hij zegt niet dat je de anderen maar moet laten werken en het jezelf gemakkelijk moet maken. Hij zegt ook niet tegen Maria dat het beter is om er maar bij te gaan zitten en te genieten terwijl haar zus tot over haar oren in het werk verzuipt. En Hij heeft er ook alle begrip voor wanneer ik ontevreden ben omdat anderen lui zijn en ik achteraf hun rommel mag opruimen. Het gaat er Jezus niet om de luiheid te rechtvaardigen of goed te praten. Bij Hem gaat het erom dat we de bouwplannen van ons leven, telkens weer, grondig moeten bestuderen. Wie voortdurend opgejaagd is, wie zichzelf nooit rust gunt, wie van de ochtend tot de avond voortdurend onder spanning staat en alleen maar oog heeft voor wat er nog allemaal te doen staat, die loopt gevaar om, juist zoals die metser bij de aanvang, alsmaar door te metsen om dan, op het einde van zijn of haar leven, voor een onbruikbaar bouwsel te staan. Om het gebouw van ons leven te laten lukken moeten wij, ondanks al onze verplichtingen, onze bedrijvigheid soms even een versnelling lager zetten, onze geest even tot rust laten komen en ons concentreren om het bouwplan te bestuderen. Maria had dat zeer goed begrepen en daarom zegt Jezus dat zij het betere deel heeft gekozen.

Jezus kan niet meer doen dan ons vragen om ons dat ook even sterk ter harte te nemen. Het begrijpen en vooral het in ons eigen leven omzetten, dat moeten we zelf doen. Amen