Wie omziet is niet geschikt

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

Het lijkt een moeilijk en een beetje onmenselijk evangelie. Jezus volgen en dan niets hebben om je hoofd op neer te leggen. Jezus volgen en dan zelfs je vader niet mogen begraven. Jezus volgen en dan alles achter je laten en er niet meer naar kijken. Onze eerste reactie is dan ook: dat is niet reëel. Maar laten we voorzichtig zijn met eerste reacties. Want er staat, dat Jezus vastberaden de weg naar Jeruzalem aanvaardt. In Jeruzalem zal Jezus sterven. En dat weet Hij. Naar Jeruzalem gaan betekent voor Hem hetzelfde als de boodschap van een dokter: ‘Het spijt me dat ik het moet zeggen, maar het is kwaadaardig'. En om dan vastberaden de weg naar het einde te aanvaarden, daar is heel wat moed voor nodig. En als er mensen zijn die Jezus op die weg willen volgen wordt van die mensen ook het uiterste gevraagd.

Er is nog iets in dit evangelie. Er staat: ‘Toen de dagen van zijn verheffing hun vervulling naderden'. Lucas laat met deze zin Jezus al over de dood heenkijken: verheffing. Daarmee toont Lucas een ijzersterk geloof in de verrijzenis. En misschien is het goed, dat wij dit geloof ook in onszelf weer wat tot leven brengen. Want dan worden een heleboel dingen, waar wij ons normaal druk over maken, volslagen onbelangrijk. Dan gaan wij duidelijk zien waar het uiteindelijk om gaat.

Er zijn heel wat momenten in ons leven waarop wij ons vreselijk druk maken om dingen, die achteraf eigenlijk de moeite niet waard waren. Als bijvoorbeeld in een restaurant een kelner per ongeluk een bord soep laat vallen op iemands kostuum, dan is meestal het restaurant te klein voor alles, wat er dan gezegd wordt. Maar als drie maanden later het slachtoffer overlijdt aan iets heel anders, en er hangen nog minstens zeven kostuums van hem in de kast dan wordt zo'n bord soep wel heel onbelangrijk. Zo kunnen wij ons ontzettend druk maken over van alles en nog wat: een krasje op een auto, een kopje dat breekt, een vergissing van één gulden bij de kassa, of een auto vóór je, die te langzaam rijdt. Maar al die dingen worden ineens volmaakt onbelangrijk als wij tot het besef komen waar het werkelijk om gaat. En waar gaat het uiteindelijk om? Om het Godsrijk. Wat is dat? Is er ergens een model van? Ja, misschien wel. Iemand zei: ‘Toen mijn vrouw ernstig ziek was en we allebei wisten dat het niet lang meer zou duren, toen is onze liefde gegroeid tot een ongekende hoogte'. In zo'n situatie zie je waar het in het leven echt om gaat. En dat is simpelweg: gewoon goed zijn voor elkaar. Al het andere wordt dan volslagen onbelangrijk. Dat zal Jezus bedoeld hebben.