7e zondag door het jaar C

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

Deze woorden van Jezus behoren tot de meest moeilijke opdrachten die Jezus aan zijn apostelen gegeven heeft. De vijand liefhebben, goed doen aan die u haten, zegenen die u vervloeken en bidden voor hen die u mishandelen. Het zou een rare wereld worden als je zou kunnen lenen zonder terug te geven, als iemand je zomaar je mantel kan afpakken, zonder dat je reageert, als iemand je slaat en je laat het maar gebeuren. Neen, zo wereldvreemd was Jezus nu toch ook niet. Hij weet ook wel: als je niet van je af bijt, wordt je eenvoudig in een hoek gedrukt; als je niet met je ellebogen werkt, kom je niet verder; als je opkomt voor de zwakken en de kleinen, wordt je voor onnozel gehouden. Je hoeft deze woorden niet letterlijk te nemen. Hij heeft ze zelf ook niet letterlijk toegepast, maar zij zijn wel een uitdrukking van de mentaliteit van Jezus, die Hij heeft toegepast aan het kruis. Jezus heeft een nieuwe wereldorde in het leven geroepen. Jezus roept op tot een nieuwe gezindheid van het hart en Hij geeft het laatste woord altijd aan de liefde. Tegenover een wereld van haat en oorlog, van onderdrukking en angst, van vernietiging stelt Jezus een alternatieve wereldorde, waar de menselijke persoon altijd centraal moet staan en men zich tegen kwaad en onrecht mag verzetten, maar waar men de eigenheid van de persoon steeds moet blijven respecteren, wie dat ook is. Sinds dit evangelie van Jezus bestaan in deze wereld twee denk- en leefwijzen. Mensen die een maatschappij willen opbouwen waarin geweld, haat en oorlog de voorrang heeft, waar de machtigen elkander bestrijden en de kleinen onderdrukken, waar angst voor elkander de drijfveer wordt tot vernietiging. En mensen die zich laten inspireren door Jezus, die altijd bereid zijn om te vergeven en wegen van vrede te zoeken, die mantel en hemd willen delen, die willen bidden voor elkander. Eigenlijk is de keuze voor welke wereldorde wij ook kiezen, niet zo moeilijk. Wij zien toch dagelijks wat haat in deze wereld bewerken kan, hoe macht de mensen kan onderdrukken, hoe angst de mensen radeloos kan maken. Waar gaan we naartoe als mensen liever kiezen voor dood en vernietiging dan voor vrede en solidariteit. Kunnen wij dat niet toepassen op onze eigen kleine ruzies, eigenlijk toch ook oorlogen in het klein. Zijn wij niet even halsstarrig en kortzichtig? Wij willen de eerste stap naar de vrede niet zetten en verstarren ons hart, zodat er geen gesprek mogelijk blijkt. Wij zien gelukkig ook dat mensen, die zich in de geest van Jezus inzetten voor een wereld van gerechtigheid, het welzijn van mensen bevorderen door geweldloos verzet. Ik weet niet of wij de woorden van Jezus over de liefde letterlijk moeten nemen, maar wat Hij ons zeker zeggen wil is, dat wij christenen ons moeten inzetten voor de alternatieve maatschappij, waar mensen goed zijn voor elkaar, waar zij zorg dragen voor elkaar, elkander vergeven en voor elkander willen bidden. Jezus zegt ons dat wij dingen moeten doen, waaruit de mensen kunnen zien dat wij kinderen zijn van een God die barmhartig is, die zijn zon even vriendelijk laat stralen over goeden en kwaden. Zeker liefde is veel meer dan eenvoudig goed en vriendelijk zijn, de liefde moet wonen in de kern van ons hart. Liefhebben zoals Jezus ons vraagt, kunnen wij niet uit ons zelf. Maar vergeten wij toch niet dat Gods liefde in ons hart is uitgestort, om daden van liefde te stellen. Wij kunnen zo liefhebben, omdat God zelf ons het eerst heeft liefgehad. God heeft ons grenzeloos en conditieloos bemind; als wij daaraan denken, dan kunnen wij tenminste de eerste stappen zetten op de weg naar de ware vrede.