Barmhartigheid is onze enige kans!

Beste vrienden,

Eigenlijk zouden we nu een spelletje kunnen spelen, we gaan dat nu natuurlijk niet doen, of... misschien alleen maar in gedachten.

Stelt u zich gewoon voor dat ik u zou vragen om allemaal recht te staan. Moet ge nu natuurlijk niet echt doen, maar alleen in gedachten. en stelt u zich dan voor dat ik dan zou zeggen dat iedereen die op dit ogenblik honger heeft, maar dan wel echte honger, terug mag gaan zitten. Dan mogen die gaan zitten die verlangen naar datgene wat anderen reeds hebben weggeworpen. Daarna mogen diegenen gaan zitten die dakloos zijn en onder de blote hemel moeten slapen. En dan ook nog diegenen wier lichaam bedekt is met uitslag en zweren en die zo erg lijden dat ze niet meer weten wat aan te vangen. En dan zou ik het goede nieuws melden. Al diegenen die mochten gaan zitten die mogen naar de Hemel!!

En al die anderen, die nu nog rechtstaan? Nu is ons spelletje plots helemaal niet meer zo plezierig.. Wat gebeurt er met al die anderen?

Wat Jezus ons in het Evangelie vertelt, dat verhaal over de rijke man en de arme lazarus, is een heel mooi verhaal dat ge goed kunt vertellen omdat het zo goed voorstelbaar is. Zolang het een verhaal blijft dat ver van ons bed blijft en met ons zelf niets van doen heeft.

Maar o wee, wanneer ge u door dat verhaal werkelijk laat raken, dan wordt dat zelfde verhaal alleen nog maar angstwekkend. Bij dat spelletje van zoeven zou ik zelf ook nog rechtstaan. En ik ben er zeker van dat dat ook telt voor de overgrote meerderheid onder u.

Maar wat zal er dan met ons gebeuren?

Met al diegenen die, gemeten aan de meerderheid van mensen op onze aarde, tot de rijken behoren. Tot diegenen wier welstand gegrondvest is op de rug van de armsten onder de armen. Wat hebben wij te verwachten?

Het oordeel van de profeet Amos is kort en duidelijk: „Jullie liggen op ivoren bedden en luiertop uw rustbanken.Om te eten halen jullie de lammeren uit de kudde en de gemeste kalveren uit de stal. Jullie drinken wijn uit grote kruiken en zalft u met de geurigste oliën. maar dat de anderen tenonder gaan bekommert u niet. Daarom zullen jullie nuals eersten in ballingschap gaan. Het feest van luiaardij is voorbij!“

Het oordeel van de profeet is vernietigend. Spreekt hij dat oordeel ook over ons uit? de boodschap van Jezus aan het einde van zijn verhaal klinkt ook niet veel anders. Voor de onbarmhartige rijke is er geen kans meer. En wat nu met ons?

Het enige wat nu nog overblijft is de barmhartigheid. Voor de onbarmhartige rijke is er in deze parabel geen kans meer! Laten we ons dan maar vastklampen aan de barmhartigheid.

Wanneer we dan toch al bij de rijken horen, wanneer we behoren tot diegenen die aan de zonzijde van het leven zijn geboren, die mogelijkheden hebben gehad waarvan anderen alleen maar kunnen dromen, laten we dan tenminste vanuit onze diepste overtuiging barmhartig zijn.

Laten we ons raken door de nood van al die anderen en laten we al datgene wat wij hebben gekregen beschouwen als geleend om het voor iedereen in te zetten, om anderen bij te staan, om uiteindelijk aan iedereen ten goede te komen. Laat ons tenminste toch barmhartige rijken zijn, mensen die medemenselijkheid voorleven vanuit ons hart en vanuit onze overtuiging.  Misschien is God dan uiteindelijk ook barmhartig voor ons. Laten we daar allemaal vurig voor bidden.  Amen