Wakkere economen gevraagd

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

De onrechtvaardige rentmeester, zo heet dat stuk meestal. Anderen noemen hem een sluw of een gewiekst zakenman. Of, op zijn Vlaams gezegd, iemand die niet van gisteren is. Of een handige sjacheraar. Noem hem hoe je ook maar wil: het is iemand die er komt en die zich wel redt. Tot daar de beschrijving van die econoom. Wij kennen allemaal zo'n mensen. De vraag begint pas moeilijk te worden als Jezus die man aanwijst als model. Dan zeggen we meteen, dat zoiets toch niet kan? En dat is ook zo, dat kan inderdaad niet. Jezus zou Jezus niet zijn als hij van het onrecht van die man een model zou maken voor zijn leerlingen.

Toch is dit stuk evangelie niet zo moeilijk en niet zo vreemd en tegenstrijdig als we op het eerste gezicht zouden denken. Wij lezen namelijk een parabel en daarin steekt altijd iets wat verrassend is en ons ergert maar ook en vooral één boodschap. Een parabel is één-voudig en één-zijdig en één-duidig. En dat staat bovendien altijd in één vers. Hier is dat vers 8: "de heer prees in de onrechtvaardige rentmeester dat hij met overleg had gehandeld". Dat, en dat alleen wordt dus geprezen. Daar kunnen we dus een puntje aan zuigen. Want de kinderen van deze wereld handelen met meer overleg dan de kinderen van het licht. Dat is het dus.

Als wij voor het Rijk Gods zouden doen wat deze wakkere econoom doet voor zijn eigen zaken, dan zou dat Rijk Gods er beter op worden. Die man lag wakker van zijn schulden en even wakker van de strategie die hij zou volgen om zich uit de netelige situatie te redden. Ik kan me voorstellen, dat hij voor het redden van eigen vel alles heeft aangesproken: al zijn energie, al zijn relaties, dag en nacht. En zo is hij er ook doorheen gekomen. Als wij dat nu ook eens deden voor het goede! Als wij daarvan wakker zouden liggen en dromen, dag-dromen en nacht-dromen, dan zou ons geloof vruchtbaar worden. Dan zouden ondoorzichtige situaties en ondoorzichtige opdrachten doorzichtig worden. En het onmogelijke mogelijk. Dat is Jezus' naïef geloof. En hij heeft daarin gelijk. Dat heeft hij van God. Die heeft in de loop van de geschiedenis niets anders gedaan. Hij wordt de mensen nooit moe, Hij doet nooit ontmoedigd over mensen. En als mensen in deze naïviteit binnentreden, gebeurt er telkens iets wat onvoorspelbaar is. Maar dan moeten mensen wel alles op alles zetten en er met heel hun wezen in geloven. Dat is dus de lering van vandaag en voor vandaag.

Zo gezien en zo gelezen is de parabel inderdaad eenvoudig en welsprekend. Toch zit er een addertje in, een woord dat ons kopzorgen geeft. We zouden ons vrienden moeten maken door middel van de onrechtvaardige mammon opdat ze ons in de eeuwige tenten opnemen. Dat is geen gemakkelijk woord.

Vrienden maken met de onrechtvaardige mammon. Wat kan zoiets betekenen? Dat we toch maar sluw en handig mogen omgaan met geld en met degenen die er veel hebben? Worden we hier aan gespoord om toch maar te doen wat de wakkere rentmeester deed? Of worden we daarmee, als leerlingen, met onze twee voeten op de grond geplaatst? Wij zullen nooit anders kunnen dan omgaan met geld. Dat is levensnoodzakelijk. Dien dan de vriendschap bij middel van het geld. Word niet rijk voor jezelf maar deel en geef. Dien de andere mensen: maak u vrienden. Zorg voor goede verhoudingen onder mensen. En, Lucas zou Lucas niet zijn, als hij met die vrienden niet zou denken aan de armen! Dus niet met de rijken zoals wij dat meestal liefst verstaan. Met hun zwart geld kunnen wij zoveel goed doen?!? Nee, het is alsof Lucas nog eens zeggen wil: zorg voor Lazarus! Die zal later in de ‘eeuwige tenten' op ons wachten. Hij zal onze voorganger zijn. Hij zal als eerste aankomen en ons als zijn vrienden verwelkomen.

Geen hemel zonder aarde! Geen aarde zonder hemel! Of anders gezegd: als we van de aarde een hemel maken, zullen we in de hemel ons aards bestaan herkennen. De hemel is dan de onze. De moeizame dienst van de vriendschap zal in de ‘eeuwige tenten' voltooid zijn. In volle tooi staan!