Eerste zondag van de advent (2003)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 201 niet laden

We zijn mensen van een dag. Dat wordt wel eens gezegd van ernstig zieken en hoogbejaarden, maar eigenlijk geldt het voor ons allemaal. Iemand heeft eens gezegd: je moet elke dag zo leven alsof het de laatste dag van je leven is. Dat lijkt me nu niet zo verstandig, en eigenlijk gewoon niet haalbaar. En toch: er zit wel iets in.
Elke dag gaat het erom dat we hem goed besteden, elke dag zouden we moeten opstaan met de vraag: wat kan ik vandaag doen om wat geluk te vinden en misschien nog meer: om anderen wat geluk te bezorgen. Vandaag, daar gaat het om, tegelijk is het een feit dat vandaag altijd ligt ingeklemd tussen gisteren en morgen.
Elk vandaag wordt voor een groot deel bepaald door de voorgaande dag en dagen, door wat we in het verleden hebben meegemaakt, hebben geleerd.
Elk vandaag moet echter ook meebepaald worden door de dagen die nog komen, door de toekomst, door je toekomstverwachtingen, je verlangens, je dromen. En laten we niet vergeten: voor vandaag is de dag van morgen veel belangrijker dan de dag van gisteren. Want als het goed is, moet de zin van de dingen die we vandaag doen liggen in onze verwachtingen.
Als je geen toekomst ziet, als je niets hebt om naar te verlangen, dan wordt je leven van vandaag zinloos en dat werkt verschrikkelijk verlammend. Maar je geloof in de toekomst geeft je vandaag de kracht om ook actief doende te zijn voor die toekomst.
Sportslui die dromen van een kampioenschap of een gouden medaille bij de Olympische Spelen. Zij beulen nu zich af met training en nog eens training, om straks daarvan de vruchten te plukken. Ondernemende mensen die b.v. een zaak willen opbouwen, steken daar nu alle tijd en energie in, zijn nu bereid zich een heleboel te ontzeggen om iets van hun droom te verwerkelijken. Maar datzelfde lijkt niet meer op te gaan als het gaat om de allerbelangrijkste waarden voor de mens: een beetje hemel op aarde, geluk en vrede voor iedereen, niemand uitgezonderd.
Als het gaat om de toekomst, voor ieder van ons, ons allemaal samen, dan lijken veel mensen niet verder te kijken dan hun neus lang is, in hun kortzichtigheid leven ze van dag tot dag en gaan daarbij vaak de weg van de minste weerstand. Tot hen zegt het evangelie: weest waakzaam.
Als het gaat om de toekomst, lijken velen wel hun dromen en verwachtingen te hebben, ze zijn wel van goede wil om zich ervoor in te zetten, maar de sleur en de zorgen van alle dag verslijten de sterkste dromen. Tot hen zegt het evangelie: zorg ervoor dat uw geest niet afgestompt wordt.
Als het gaat om de toekomst lijken velen geen verwachtingen meer te hebben, het gaat toch allemaal de verkeerde kant op en tot al die pessimisten zegt het evangelie: heft uw hoofden op want uw verlossing is nabij.
Want dat is steeds weer de boodschap van kerstmis en van heel de advent: er is hoop voor de toekomst, in en door Jezus Christus. Laten we niet vergeten: geloven in God, geloven in Jezus is wezenlijk ook geloven in de toekomst, in verlossing, en dat geloof moet je hier en nu ook de kracht schenken om je in te zetten voor Jezus verwachtingen, zijn idealen, zijn toekomst, onze toekomst.