1e zondag van de Advent

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 459 niet laden

Tijdens mijn retraite deze week deed ik, een dagelijkse wandeling langs het klaverke vier van de Postelse wandelpaden. Het is goed dat je de weg kan vinden dank zij de pijltjes die door mensen die je zijn voorgegaan op de bomen zijn aangebracht. Het geeft je het gevoel: ik ben op de goede weg. Het geeft ook de gelegenheid nog meer te genieten van de omgeving, van reeën die schichtig over de brandwegen springen en moeder ree die van op veilige afstand je onderzoekend aankijkt. De late herfstzon die door de bomenrijen zeeft en de stilte die nog hoorbaarder wordt door je voetstappen op het speldendeken en je schuifelen door de hoge bunt.

 

Ja, het is goed dat je niet zelf de weg moet zoeken: dat iemand hem is voorgegaan.

Zou het kerkelijke jaar dat vandaag begint ook niet zijn als een uitgestippelde wandeling langs ons levenspad. We moeten de weg niet zelf zoeken. Anderen zijn ons voorgegaan en hebben in de jungle van het moderne levensbos voor ons een weg uitgestippeld. Hier en daar staan er stapstenen langs de weg om ons de goede richting te tonen.

Vandaag beginnen we de vier weken durende tocht naar Kerstmis, het vredesfeest tussen mensen en tussen God en de mensen.

Hiermee sluit deze tocht aan bij het diepste verlangen dat in een mensenhart leeft: vrede en tevredenheid, sjaloom zegt de bijbel. Een sjaloom die ons wordt toegezegd, maar waarvoor wij ons tegelijk moeten inzetten.

 

Als je de lezingen van deze zondag goed beluisterd hebt dan kan je een dubbele boodschap horen.

 

1. Aan de ene kant: een belofte, hoop en toekomst.

Aan de andere kant: de opdracht op weg te durven gaan en nieuwe wegen te durven kiezen.

- Jeremia: Er komt een tijd dat ik de belofte vervul.

Jeruzalem zal veilig zijn en de stad zal heten: Heer, onze gerechtigheid.

God belooft vrede en gerechtigheid.

- Jezus: heeft het over rampen en schrikwekkende dingen, slechte tijden. Maar te midden dit alles staat de belofte: Wanneer dit alles zich begint te voltrekken richt u dan op en heft uw hoofden omhoog want uw verlossing komt nabij. De belofte blijft overeind.

 

2. Aan de andere kant horen we in de lezingen van vandaag ook een tweede gedachte: Trek weg... op weg gaan... niet vasthangen aan het verleden of het hebben.

Jezus waarschuwt: zorg ervoor dat uw geest niet afgestompt raakt.

Afgestompte geesten: onverschilligheid. Mensen die onverschillig worden gaan niet meer op weg. Blijven vastzitten aan hier en nu. Zien niet meer wat er gebeurt of laten maar gebeuren. Meneer 't is allemaal om zeep, of meneer waar dat gij u nog mee bezig houdt. Of erger nog: je laten drogeren door dronkenschap of de zorgen van het leven. Egoïsme en materialisme.

 

Onderzoek in Frankrijk: Waarom niet meer naar de mis?

La vie moderne! Het moderne leven! het wiegt de mens geestelijk in slaap. Het verslaaft de mens aan het materiële.

Weest waakzaam en bidt

Opweggaan vraagt waakzaamheid. Klaar staan voor wat te doen is en kan gedaan worden.
Bidt: bidden is niet alles overlaten aan God maar je antennen afstellen op Gods zender.

Geloofscrisis en gebedscrisis gaan hand in hand.

Als het ene verdwijnt, verdwijnt ook het andere. Bidden is voor ons geestelijk leven wat het ademhalen is voor het lichaam. Niet ademen leidt tot verstikking: niet bidden leidt tot verstikking van het geloof. De Adventtijd is een uitgelezen tijd om in het gezin, vooral jonge gezinnen te doen aan kleine huisliturgie, rond de Adventskrans, het Mariabeeld, de kerststal... een tijd voor uitdrukkelijk gezinsgebed.

 

Paulus voegt er nog iets aan toe:

Toenemen in de liefde voor elkaar en voor alle mensen

Wij kunnen nooit bij God aankomen zonder de anderen.

Daarom zal onze adventstocht naar God hand in hand moeten gaan met solidariteit met onze medemens.

 

Welzijnszorg met de slogan: "Dump de arme niet!" helpt ons daarbij.

Maria is het grote voorbeeld in deze adventtijd. Zij durft het aan ongebaande wegen met God te gaan. Zij durfde geloven in Gods belofte. Zo werd zij de moeder van het geloof.

Laten wij haar in deze adventstijd een bijzondere plaats geven in ons leven en in ons gezin.