Die Heer is en het leven geeft

 

Niemand van ons heeft God de Vader gezien, niemand van ons heeft de heilige Geest gezien. Jezus van Nazareth is onze enige weg naar hen toe.  Volgens een christen gelovige heeft Jezus de Vader en de Geest dichter bij ons gebracht. Hij heeft de Naam van de Vader geopenbaard en hij zelf was gezalfd door de Geest.

Gods geschenk

Een blinde man leefde in een klein huis met een grote tuin. Hij was op elk van zijn vrije momenten in zijn tuin. Ondanks zijn handicap verzorgde hij deze zeer goed. Lente, zomer of herfst de tuin was steeds een lust voor het oog. Een voorbijganger hield halt bij die bloemenpracht en vroeg aan de blinde hovenier: “Waarom doe je dit? Je kan daar zelf toch niets van zien. Of toch?” “Neen, ik zie er niets van”, antwoordde de blinde man. “Waarom ben je dan toch bezig met die tuin?”

De blinde glimlachte: “Ik kan je daarvoor vier redenen aangeven.

Een eerste: ik werk gaarne in de tuin. Een tweede: ik kan een bloem betasten.

Een derde: ik kan haar geur ruiken. De vierde reden: die ben jij.”

“Hoezo? Ik? Je kent me toch niet!” “Neen, ik ken jou niet. Maar ik wist dat je eens zou voorbijkomen en dat je vreugde zou beleven aan deze heerlijke bloemen in mijn tuin. Dit zou een kans zijn om met mij te spreken.”

De Duitse professor Gerd Theissen gebruikte dit verhaal in een homilie op een dankfeest voor de oogst. De blinde man is voor hem God. God heeft de dingen niet nodig. Hij weegt ze niet af naar hun gebruikswaarde en nuttigheidswaarde. Hij is vooral blij wanneer iemand er zich over verheugt en zo in communicatie treedt met Hem en met anderen.

Zend uw adem en zij worden geschapen (ps. 104)

Kan dit verhaal ons vooruithelpen op Pinksteren? We pinnen ons niet vast op het beeld van God, die blind zou zijn. Want dit is hij niet. Wij letten vooral op zijn vreugde wanneer de mens de schepping ziet als contact met Hem en als een opdracht om mee te scheppen. De heilige Geest is diegene die dit contact bevordert. Hij nodigt uit geen toeschouwer te zijn, maar in de tuin binnen te treden. Gods Geest is er van bij de schepping. Hij wenst dat wij deze eerbiedigen en er als goede rentmeester mee omgaan.

De apostel Paulus zegt dat Gods Geest ons hart bewoont. Geldt dit alleen voor een christen of voor elke mens? In elke mens wekt de Geest naar het goede toe. Samen met alle mensen hebben we de opdracht in een veelkleurige maatschappij zorgzaam mee op te stappen. Al is er zoveel haat, strijd en twist, oorlog en onvrede, onverschilligheid en kilheid, toch gebeuren elke dagen in de wereld zoveel kleine daden van goedheid, mensen die zorg voor elkaar opnemen, die schoonheid scheppen, die bruggen bouwen en contacten leggen, mensen met aandacht voor een gezonde samenleving. Wij geloven dat de Geest in hen en veel anderen werkzaam is. Op de eerste zondag in de veertigdagentijd 2015 overleed in Gent pastoor Koen Blieck (1935-2015). In de Rabotwijk, een multiculturele wijk binnen de 19de-eeuwse industriële gordel rond Gent, was hij 25 jaar lang pastoor. Hij noemde zichzelf ‘kerkhoekwerker’ (Petra en Wouter Van Caneghem, De mens achter de kerk). De kerk van sint-Jozef was vol bij zijn uitvaart. Deze liet een Pinksterglans na op het gelaat van vele mensen van allerhande gezindten.

De Geest is niet blij met de verwarring van de mensen in Babel. Hij werkt aan eenheid. Hij rust op Mozes, op profeten en koningen. Ezechiël die in Babylon de ballingschap heeft meegemaakt, bemoedigde zijn volk met Gods belofte over een nieuwe geest en een nieuw hart. “Ik zal jullie een nieuw hart en een nieuwe geest geven, ik zal je versteende hart uit je lichaam halen en je een levend hart voor in de plaats geven” (Ez. 36,26).

Op wie de geest rustte

Enkele eeuwen nadien doen vier schrijvers het verhaal over Johannes de Doper. Deze doopte Jezus van Nazareth. Elk van hen vermeldt dat de Geest van God toen over Jezus kwam, dat Jezus de geliefde zoon van God is. Jezus is door de Geest gezalfd en handelt door zijn kracht. De Geest van Jezus manifesteerde zich in de christengemeente van Pinksteren. Hij vormt deze tot een missionaire kerk en hij ondersteunt haar verlangen naar het Hemelse Jeruzalem.

Hij die zweefde over de wateren van het begin, bidt in het boek van de Openbaring samen met de Kerk opdat God alles in allen zou zijn. De Heilige Geest is Gods adem, die ons bereikt. Hij is zijn stem die in ons spreekt. De heilige Geest is de go–between tussen de Vader en de Zoon en tussen hen en ons.

Joods pinksterfeest

De verre oorsprong van Pinksteren ligt bij de vreugde om de oogst. De joden vierden het vervolgens als het feest van het verbond, als een herinnering dat God op de berg Sinaï aan Mozes de Thora overhandigde. Jahweh wendt zich tot zijn volk en neemt het initiatief. Ons geloof zit niet allereerst in wat we doen, maar in wat wij van God ontvangen.

Pinksteren is een blij feest. Het bracht veel mensen bijeen in Jeruzalem. Op het pinksterfeest kort na het heengaan van Jezus overvalt een grote begeestering de groep van zijn leerlingen en al wie in het cenakel was. Zij durven opnieuw de deuren openen, die ze uit angst gesloten hadden. Zij verkondigen wat Jezus voor hen betekent en wie hij is voor elke mens.

Het christelijke Pinsterfeest bezegelt het werk van Jezus. We vieren het in de liturgie als het sluitstuk van de veertigdagentijd en de paastijd. Pinksteren is het laatste feest in de viering van de grote daden van Christus. De Geest is zijn geschenk opdat wij Jezus nooit zouden vergeten en zouden doen wat hij heeft gedaan: verzoening brengen, eenheid scheppen en leven in oprechtheid.

Ze hoorden elk in hun eigen taal

Volgens een traditie van rabbi Jochanan (250-290 na Christus) heeft de Stem, die de Thora afkondigde op de Sinai, zich in 70 stemmen opgesplitst. Eén stem klonk en ze verdeelde zich in zeventig stemmen volgens de 70 talen opdat elke natie ze zou horen en verstaan. Elke natie hoorde de stem in hun eigen taal.

Een van de wonderen op Pinksteren is volgens het verhaal van Lucas dat elkeen de boodschap verstond die Petrus en de apostelen brachten. Het is het wonder van oren die horen! Elk hoorde de pinksterboodschap in zijn eigen taal (Hnd.2,8). Het gaat niet enkel over het spreken in vreemde talen, maar ook om de boodschap te horen in je eigen taal. Horen we wat de Heer zegt? Hij heeft zelf de kreten van zijn volk gehoord. Luisteren! Horen we wat vandaag wordt gezegd: de woorden en de zuchten, de woorden van pijn en verlangen?

Vanuit Jezus geven we aandacht aan zijn Geest, aanwezig in elke mens. Zoals van Jezus belijden we dat de Geest Heer is en het leven geeft. Alles wat leeft en beweegt mogen we bezien met het oog van Jezus en het verbinden met de heilige Geest. Gods Geest richt ons op Jezus. Gods Geest is in ons hart. Hij helpt ons om met Jezus te bidden. Zelfs als we niet weten hoe te bidden, dan bidt Gods Geest in ons. We mogen zoals Jezus tot zijn Vader bidden en zeggen: ‘Abba, Vader’ (Rom. 8,15). Dit woord van Paulus geeft ons rust

Heilige Geest, grote Trooster

Wanneer we ons ophouden in de vreedzame stilte van jouw aanwezigheid,

zijn wij reeds aan het bidden.

Gij verstaat alles van ons.

Het eenvoudig zuchten kan al een gebed zijn (Frère Roger).

Pinksteren is sluikstuk en nieuw begin. De Geest gaat met ons op een weg, die loopt van ‘begin tot begin’. Elke dag opnieuw kunnen, mogen en moeten we herbeginnen. We zijn niet alleen. God Geest woont in het hart van de mensen.

Heilige Geest, maak dat mijn hart open staat voor het woord van God, dat mijn hart open staat voor het goede, dat mijn hart elke dag open staat voor de schoonheid van God”  (paus Franciscus).