Sacramentsdag (2006)

"Frohleichnamsfest" noemen de Duitsers het kerkelijk feest dat zij op de tweede donderdag na Pinksteren vieren. "Sacramentsdag" heet het bij ons. Slechts een enkele kilometer hiervandaan even over de grens wordt dit feest nog altijd als een vrije dag gevierd; meestal met de luister van een Sacramentsprocessie omgeven. Bij ons is Sacramentsdag al geruime tijd in de Kerk verplaatst in naar de twee zondag na Pinksteren. Een beetje verbleekt feest; tenminste als er op die dag geen processie wordt gehouden.  
Een verbleekt feest! Jammer, want er is toch eigenlijk iets belangrijks te vieren. Tijdens de maaltijd aan de vooravond van zijn dood vatte Jezus nog eens heel zijn leven samen. Met hart en ziel had Hij zich aan de mensen gegeven. Hij had zich aan hen weggegeven. Als de persoon geworden Liefde van God. Nu tijdens dat Laatste Avondmaal neemt Hij brood en de beker, reikt deze aan zijn leerlingen, en zegt: "Dit is mijn Lichaam en Bloed. Dit brood en deze beker, gebroken en gedeeld, ben Ik ten voeten uit". 
De leerlingen keken even van die woorden op. Maar al kort na Jezus' dood en verrijzenis gingen zij beter begrijpen wat Hij hiermee had bedoeld. "Zo is het", zeiden zij tegen elkaar. "Hij voedt ons leven. Met Gods Liefde. Zoals Hij dat gedaan heeft toen Hij nog op aarde tussen ons verbleef. Want, als Hij sprak, dronken wij zijn woorden in. En wat Hij aan goeds aan ons deed, daar  kunnen wij nu nog op teren. Hij was en is gebleven vitamine voor ons hart". 
Geen wonder dat die leerlingen daarom elke zondag gingen samenkomen, en bleven luisteren naar de verhalen over Hem. Daar deden zij inspiratie en kracht uit op. En dan braken zij opnieuw - zoals Hij had voorgedaan- het brood. Zij gedachten Hem eerbiedig en vergaten niet wie Hij was. Want zij wisten: in deze tekenen van brood en beker is Hij opnieuw in ons midden.   
De eeuwen door is het zo verder gegaan. Mensen die in het weekend samenkomen om de het Sacrament van de Eucharistie te vieren. Om te voldoen aan die afscheidswoorden van Jezus: "Blijft dit doen om Mij te gedenken". Want, dat was toch zijn laatste wens: dat alles wat Hij in naam van God had gedaan, niet vergeefs zou zijn. Dat éne verlangen heeft Hij ons als een testament nagelaten: "volg de liefde na die Ik u geschonken heb. Zo zal Ik midden onder u zijn als de Levende. En zo wordt ook u levende, liefhebbende mensen". 
Sacramentsdag is de zondag van het  Allerheiligste Sacrament van de Eucharistie. Wij vieren het nog elke zondag. Dus elke zondag is eigenlijk een Sacramentsdag!