aanvaarden van kwetsuren 2011

Iedere keer dat mijn hond, een lieve dalmatiner, een cocker spaniel waarnam zag je hoe van kop tot staart de haren rechtop gingen staan en een luid gegrom klonk. De oorzaak was bekend. In haar jonge jaren was ze gebeten door een cockerspaniel en wie van dit soort voortaan in haar omgeving kwam kreeg tijdig de wacht aangezegd. Deze ervaring zouden wij een kwetsuur kunnen noemen. Ieder van ons heeft in zijn leven dingen meegemaakt die van invloed zijn op ons gedrag in het verdere leven. Het heeft mede onze manier van omgaan met anderen bepaalde: zekerheid of onzekerheid, affectiviteit en kilheid. In een boek 'tot in onze diepste diepten' bespreekt Simone Pacot het omgaan met kwetsuren. Sommigen beleven dit als horend bij het leven, anderen verdringen dit, bij weer anderen leidt dit tot hinderlijk gedrag. Kwetsuren ontstaan door het handelen van anderen, maar ook door situaties waarin wij terecht komen. Berust men er in, dan gebeurt er verder niets. Zoekt men naar genezing, dan heeft men daar de hulp van een ander bij nodig.

Jezus wist op een prachtige manier de mens in zijn beperktheden en gekwetsheid een nieuw perspectief te bieden. Velen kwamen naar Hem toe. Ze hoopten dat Jezus hun genezing zou kunnen schenken. Het waren mensen die zich niet serieus genomen voelden omdat ze niet gezegend waren met een groot verstand. Het waren de mensen die door hun verdriet niet meer toekwamen aan dingen die het leven zijn glans geven. Het waren mensen die zich afvroegen of ze door hun goedheid niet buurmans gek waren. Het waren mensen die zich machteloos voelden bij het onrecht dat bepaalde mensen werd aangedaan. Het waren mensen die altijd begrip toonden en soms zelf zo weinig begrip ondervonden. Het waren de mensen die in iedereen het goede zagen en altijd vrede wilden, maar zelf met kwaad werden bestookt. Deze mensen ondervonden wel eens twijfel en vroegen zich af of het niet anders moest. Waren zij wel goed bezig? Kwam hun gedrag niet voort uit angst of lafheid? In hun kwetsbaarheid kwamen zij bij Jezus. Het bijzondere is dat Jezus hun duidelijk maakt dat zij op de manier waarop zij leven waardevolle mensen zijn. Hij vraagt van de mensen om de huidige situatie te verdragen en te doorstaan, maar ook te geloven dat er eens een andere tijd komt. Eens zal een situatie komen van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waarin het oude voorbij is.

Wij schamen ons soms om steun te zoeken bij Jezus. Wij willen wat er ten diepste leeft in ons hart niet bij onszelf erkennen en de ander ook niet daarin laten delen. En toch beseffen wij dat wij het leven niet altijd kunnen laten verlopen zoals wij graag zouden willen. We stoten op onze eigen grenzen en tekorten. We storen ons aan fouten van anderen, die ook hun weerslag hebben op ons eigen leven en willen dat wel even veranderen. Jezus zoekt de genezing niet in een geforceerd handelen, maar Hij spoort ons aan om het uit te houden in deze tijd en de moed niet te verliezen. Hij bevestigt steun zoekende mensen in hun menselijke waardigeid en geeft hun daarmee een handvat voor de toekomt. In alle kwetsbaarheid worden mensen toch gelukkig geprezen. Heel bijzonder in een tijd waarin wij koste wat kost het mooiste, het beste en het volmaakste willen bereiken. Voor ons wellicht een boodschap om met minder verwachtingen te leren leven en je toch daarbij niet ongelukkig te voelen.