Evangelieprikje 2014

De zomervakantie is begonnen en dat is voor veel mensen een periode waar ze echt naar uitkijken. Dat is altijd al zo geweest, veronderstel ik, want in die vakantietijd heb je eindelijk eens tijd om te doen wat je wil, wordt het dagdagelijkse ritme eens onderbroken en heb je tijd om te rusten en weer op krachten te komen. Het is misschien altijd al zo geweest, maar ik denk dat het uitkijken naar de vakantie de laatste jaren nog is toegenomen. Enerzijds omdat de manier waarop we onze vakantie invullen bij de meesten veel interessanter geworden is, anderzijds omdat veel mensen veel stress hebben tijdens het  werken. Het is trouwens niet alleen op het werk dat de stress groter geworden is, ook tijdens onze vrije tijd gaan we steeds meer dingen doen die nog eens gericht zijn op presteren en die dus stress meebrengen. Geen enkel ander dier doet zichzelf dat aan. Het is een zwaar juk dat op veel mensen weegt. Ze kunnen het natuurlijk makkelijk van zich afwerpen, maar de druk van maatschappij is bijzonder groot. De druk begint al bij jonge kinderen die vaak een al even drukken agenda hebben als volwassenen. Wie daar niet in meespeelt, dreigt gebukt te gaan onder een schuldbesef dat men zijn kinderen niet alle kansen geboden heeft. En zo wordt bijna alles wat eigenlijk dient om te ontspannen weer iets dat stress met zich meebrengt. En het houdt natuurlijk niet op wanneer men gaat werken, ook daar veel stress want het is crisis en alles moet renderen, de werknemers zeker want de loonkost is al zo hoog.

Tegen alle mensen die vandaag gebukt gaan onder een te zwaar juk zegt Jezus: kom tot Mij en Ik zal je rust geven. Hij zei dat toen tegen de joden die gebukt gingen onder een godsdienstbeleving met ontelbare veel regeltjes, Hij zegt het ook tegen de gestresseerde mens van vandaag. Hij voegt er aan toe: neem mijn juk op en kom bij Mij in de leer. Wil Jezus het ene juk dan gewoon vervangen door een ander?  Ja en neen. Het juk van Jezus is niet iets dat je beknot en dat je nog eens vraagt om je in te zetten. Jezus verkondigt niet dat Gods liefde afhankelijk is van onze inzet, neen, die liefde is er zomaar.  En je hoeft ook al geen ingewikkelde theologische boeken te lezen om te geloven, Jezus en God kennen is voldoende. En je kunt God leren kennen door Jezus.

Dit evangelie is dus echt evangelie: we mogen met al onze zorgen en problemen bij God. We mogen … maar wie doet het? Wie legt al zijn zorgen voor het slapen gaan in de handen van God? Wie heeft zoveel vertrouwen in God dat het geloof hem of haar kan omvormen tot een andere levensstijl? Tonen wij aan de anderen dat wij niet willen meespelen in de alledaagse gekte van presteren en consumeren? Of durven we niet? Het is natuurlijk in deze tijd en in deze samenleving niet eenvoudig om een statement te maken dat je het niet erg vindt dat er in jouw gezin niet gewerkt wordt voor de luxe en dat je dus kan werken om te leven en niet leven om te werken. Alleen: luxe: wat is dat? Voor veel jongeren is een laptop, een tablet, een iphone geen luxe maar gewoon iets dat je nodig hebt. Het zijn voorbeelden van nieuwe goden die aanbeden worden en die toch wel een serieuze duit kosten. Om het met de woorden van het evangelie te zeggen: ze leggen ons een zwaar (financieel) juk op. En dus … het is niet omdat wij er van overtuigd zijn dat anders leven kan, ook onze huisgenoten moeten het er mee eens zijn. Dus het is niet omdat je zelf een licht juk wil, dat je er ook kan voor kiezen. Hoe eenvoudig en bevrijdend dit evangelie ook moge zijn, voor luxeveslaafden bijvoorbeeld kan dit nooit goed nieuws worden. En toch blijft Jezus’ uitnodiging ook voor hen: ze blijven welkom om al hun zorgen voor Hem te brengen. Op sterke momenten in het leven willen mensen dat wel nog eens doen. Als ik mijn leerlingen in de bezinning voor Allerzielen vraag om hun zorgen en verdriet neer te schrijven en bij God te brengen, dan doen de meesten dat en zelfs oprecht, ook al zijn de meeste niet echt voorbeelden van gelovigen pur sang. We moeten daar niet misprijzend op neerkijken, integendeel, we mogen blijven herhalen dat we met al onze zorgen, verdriet terecht kunnen bij God. En we moeten het uiteraard zelf niet vergeten. Het is een groot geschenk dat Jezus ons vandaag meegeeft in het begin van de zomervakantie, laten we ingaan op zijn vraag en misschien vinden we dan wel die beloofde rust die onze tijd en wijzelf zo nodig hebben. Een zorgeloze en rustige vakantie gewenst!